اگر شخصی خواب یکی از معصومین را ببیند و عنایتی از جانب خدا شامل او شود، با تعریف کردن برای دیگران علاوه بر ریا، آن فضیلت نیز به این طریق از او سلب شده یا حداقل تاثیر آن در زندگی او کم می شود.
خوابمان را برای دیگران تعریف کنیم یا نه؟
در اسلام به حفظ اسرار و درونیات سفارش شده است. همانطور که دیدن یک خواب و رویا از اختیار انسان خارج است، تعبیر آن نیز از اختیار خود فردی که خواب دیده و دیگران خارج است، بنابراین به هر معبر و تعبیری نباید اعتماد کرد.
چیزی به نام یک علم تعبیر خواب جامع که برای همه انسانها و در تمام زمانها صدق کند ذاتا وجود ندارد. بر این اساس، گفتن خوابها به دیگران یا جستجوی تعبیر آن در کتابها کار بیهوده ایست زیرا حقیقت تعبیر خواب پیچیده تر از این حرفهاست و هیچکس بهتر از خودتان، آن هم پس از شناخت کامل درون خود، نمیتواند آنرا تعبیر کند.
خوابهای شما خواسته های ناخودآگاهتان را نشان میدهند پس گفتن خواب به دیگران این اطلاعات را فاش می سازد.
اگر خوابهای خود را به دیگران بگویید و آنها برای شما تعبیر بدی کرده باشند، این تعبیر بر زندگی اثر گذاشته و باعث رخ دادن آن خواب در حقیقت زندگیتان میشود.
احادیثی درباره تعریف نکردن خواب بد
پیامبر خدا(ص) میفرمایند:
هر گاه یکی از شما خوابِ خوبی دید، آن را تعبیر کند و برای دیگران بازگو کند و اگر خواب بدی دید آن را تعبیر نکند و به کسی هم نگوید. (کنزالعمّال:41392 منتخب میزانالحکمة:226 )
ابوداود، ترمذی و ابن ماجه نیز از ابو رزین عقیلی روایت نموده اند که پیامبر (ص)فرمود:
«الرؤیا علی رجل طائر مالم تعبره فأذا عبرت وقعت…»
خواب اگر تعبیر نشود چونان پرنده ای پرواز می کند و به وقوع نمی پیوندد اما اگر تعبیر شود،واقع می شود…). [کنز العمّال:41390.]
ترمذی نیز از ابو هریره روایت نموده است که پیامبر فرموده است:
«اذا رأی احدکم الرؤیا الحسنة فلیفسرها ولیخبر بها واذا رأی الرؤیا القبیحة فلا یفسرها و لایخبر بها»
اگر یکی از شما خواب خوبی را دید آن را تعبیر نموده ونزد دیگران با زگو نماید و اگر خواب زشت و نا خوشایندی را دید آن را تعبیر نکند و نزد دیگران نیز بازگو ننماید. (کنز العمّال:41392. )